ગઝલ

આ મન...

રોજ  ધીમી  આંચમાં   થોડું ઉકળતું હોય છે,
દોસ્ત! આ મન તો જુઓ કેવું સળગતું હોય છે.

કોશ ભર્યા હો નશાના ભર મદીરામાં છતાં,
સંગ એની સ્નેહનાં મદ માં કણસતું હોય છે.

લો ઉઝરડો પણ છુપાવી નાખતું પીડા ગળી,
દંભ દાખવતું જ એ મર મર મરકતું હોય છે.

પ્રેમનાં ભંડાર અણખૂટયા મળે આ આંગણે,
નીજ  કોઈ  લાગણી  કાજે  તરસતું  હોય છે.

રોમ રોમે અગ્નિ નાથી, જોમ જુસ્સો કાઢતું,
શીત ઝાકળ બિંદુ સમ અધરે ઝળકતું હોય છે.

કેટલી પણ ઘા કરે,આવી જ એકલતા મુને,
ત્યા સમાધાનો કરી કાળપ મસળતું હોય છે.

વેહ  બદલે  છે  નરકથી   છેતરાઇને  ભલું,
ઓલવીને જાત 'જ્ન્નત' સમ ઝળકતું હોય છે.

-જ્ન્નત
પિનલ સતાપરા