ગઝલ

વણકરે આકાશ ચાદર વણી છે,
એ જ પેલા તારલાનો ધણી છે.

શું કરે છે તારું,મારું ને એનું?
આ ધરાને બાથ ભર આપણી છે.

હું નહીં ભુલુ તને, તું ભુલી જાય,
એટલે તો મેં તને અવગણી છે.

આવશે, ચા પી જશે ઝુંપડીની,
એ ફરીથી આવશે, ચુંટણી છે.

દસ વરસની મંગુને સૌ ધૂણાવે,
એના અંદર આજ મા જોગણી છે.

- વિપુલ અમરાવ