Wednesday, 31 May 2017

ગઝલ

*== ડોબો સાલો ==*
એને જોઈ જોઈ ચંદ્ર બળી મરતો, ડોબો સાલો.
ઉપરથી એ માને કે હું છું ડોબો, ડોબો સાલો.

દીવો માને છે કે અંધારુ એણે કાઢી મૂક્યું,
પોતાના પગની નીચે જ નથી જોતો, ડોબો સાલો.

સંધ્યા-ઊષા બે સરખી રૂપાળી રૂપસુંદરીઓ છે,
સુરજ શું કરવા બેની વચ્ચે ડૂબતો? ડોબો સાલો.

પાણી પાણીમાં ડૂબે એ ઘટનાથી હું ડરતો’તો
હું રોતો’તો ત્યાં મેઘો વરસી પડ્યો, ડોબો સાલો

ધારી ધારી જોયો રસ્તો, રસ્તાને પૂછી જોયું,
આવે છે કે જાય છે સાફ નથી કે’તો, ડોબો સાલો.

હિંમત આપી મોકલ્યો કે લટ પસવારી આવી જા.
તોય પવન પાછો આવ્યો રોતો રોતો, ડોબો સાલો.

કૂવાનો મેઢક “મંથન” બ્હારે નીકળવા ઈચ્છે છે.
તો કૂવાની ભીતે નાખે દરવાજો, ડોબો સાલો.
== મંથન ડીસાકર (સુરત)

No comments:

Post a Comment