ગઝલ

બહુ ખાધા દાળ અને તડકા,
આજે રોટી માટે રડકા,

મોંઘવારીએ માર કીધો,
વઘારમાંયે એનાં ભડકા!

બૈરી તાણે રાડો મોટી,
બીલોનાં છે ખડકે ખડકા,

નોકરી માંગે,ચીઠ્ઠી મળે,
મૈં તો હું નેતા કા લડકા,

કળયુગનો પ્રતાપ છે આજે,
ગરીબ શું અમીર પણ કડકા,

કોબિજનાં પત્તા પર પત્તા,
એવાં વેરાનાં છે ફડકા,

કે'વાનો પણ ડર લાગે છે,
દેખ તુઝે યે દિલ હૈ ધડકા,

એવી હાલત જીવે માનવ,
ખર્ચા જાણે ખિસ્સે થડકા.

*- ભાવિન દેસાઈ 'અકલ્પિત'*