ગઝલ

તરહી ગઝલ:-

ગગન પરથી છૂટ્યો તારો વિતાવી પળની મ્હેમાની,
તું એને આવતા રોકે, ધરા કેવી આ યજમાની ?

હજારો રૂપવાળા એક રૂપે આપજે દર્શન,
સમાવા આંખમાં તારી કરું હું જાતને નાની.*

સફરમાં આંખમાં મારા બધે તરતી રહી મંઝિલ,
જરૂરત ના રહી મુજને પછી ક્યાંયે વિસામાની.

પુરાણા પ્રેમને ભૂલી જવું એ શક્ય પણ ક્યાં છે ?
હજી ઘરથી હું નીકળી વાટ લઉં છું તારા રસ્તાની.

મને માણસ પરખતા આજ તો ફાવી ગયું 'પ્રત્યક્ષ',
હુનર એને ગણે છે સૌ ને હું સોબત અરિસાની.

રવિ દવે 'પ્રત્યક્ષ'