થાય છે બધું છોડી છાંડી પળી જાઉ
કેટલી આધિવ્યાધિને ગુંજે ભર્યા કરું
રોજેરોજ સુખદુખના દાખલા ગણું
ને પાપપુણ્યના હિસાબ કિતાબ રાખું
જોઇવિચારી ને રાતદિન બોલવું ચાલવું
ને ભેળા ઉઠતા બેસતા જીવવું મરવું
કદીમદી ગાંડોઘેલો વિચાર કરું
લાવ આ જ દ્વંદ્વો વચ્ચે ભિસાંઇ મરું
માના વ્યાસ
No comments:
Post a Comment