નામ પર તારા શિલાઓ પણ તરે,
તું ખુદા છે, સાવ ધાર્યું પણ કરે.
આમ કાં રડવું પડે છે એ ક્ષણે,
આભ જ્યારે ચાંદનીને પાથરે.
કોણ જાણે આજ દિલને શું થયું?
શ્વાસ કાઢેલા બધા પાછા ભરે.
ડર નથી શેતાનનો અમને હવે,
ડર હવે છે માણસોથી જો અરે.
રોજ હડસેલું સ્મરણ એના પછી,
રોજ રાતે સપનામાં પાછા ફરે.
2001 @જયલા
No comments:
Post a Comment