ગઝલ

એમ કંઇ બંધાતુ નથી, એમ કંઇ ખુલતુ નથી,
હઠીલુ છે કંઇ એક દરદ, એમ નસ્તર વગર મટતુ નથી...
ભાર કંઈક કેટલાય જનમનો, વેંઢારીને રસ્તો ફરે,
ભવભવની વારતા કહેતા હવે ફાવતુ નથી...
આ પાર કે પેલી પાર, કાંઠા તો સરખા જ હોવાના,
રેતમાં નાવડી ચલાવીને મંઝીલે પહોચાતુ નથી...
આવકાર માં જરા નજાકત ભળવાની જો રાહ હોય,
કહેવાનુ ઘણુ હોય ને, શબ્દોથી દદઁ રૂઝાતુ નથી...
આંગણે નીત વરસાદને વાવવાની પ્રેરણા જોઈએ,
રેતાળ જગાએ આપેલા વનવાસે કંઈ ઉગતુ નથી...
...પુનીત સરખેડી