ગમતી પળોને માણવા મનની લગન હતી,
કિંતૂ હ્રદય માં કેટલી બળતી અગન હતી.
સૌમાં ભળીને છીવવા આશા ઘણી કરી,
કેવી સમયની ચાલમાં હસ્તી મગન હતી.
મનની તરંગી તાનમાં જીવી શક્યા નહીં,
આવી પડેલા ફરજની તીખી ચુભન હતી.
આપી કઝાએ આખરી જ્યારે વિદાયતો,
રસ્તે રઝળતી લાશ પણ જો બે કફન હતી.
આખર મિલનની ચાહના રાખી ગયાં છતાં,
જોયું ધરાની ગોદમાં ચાહત દફન હતી.
માસૂમ નસીબી ખેલની જોવી પડી રમત,
સોચી વિચારી ક્યાં કદી આવી જલન હતી.
માસૂમ મોડાસવી
No comments:
Post a Comment