એકાંતમાં પણ સાદથી જાગી ગયા,
ને મૌન રહીને શબ્દ પણ હાંફી ગયા.
સોદા થયા છે આંખથી જ આંખમાં,
ડૂબ્યા છતાં ઊંડાણને માપી ગયા.
એકાદ વેળા આવશો તો ચાલશે,
એવી શરત રાખી અમે ફાવી ગયા.
સપના કદી સાચા પડે એવું ક્યાં છે?
જાણે તમે આંસુ બની મ્હાલી ગયા.
આજે ય ઊભા એકલા છે બારણે,
જે આંગણે છમ છાપ ને પાડી ગયા.
---અર્ચના પટેલ
No comments:
Post a Comment