આમ તો ઝાંઝવુ યા ઝરણ હોય છે,
તું કદી ઊર્ફે તારું સ્મરણ હોય છે.
કાફલે કાફલે એ કળણ હોય છે,
ઊંટના પગ ઉપર એક રણ હોય છે.
આપણો ભ્રમ મૂકે દોટ પાછળ અને,
આપણી સર્વ ઈચ્છા હરણ હોય છે.
પ્હાડથી નીકળી ને સમંદર સુધી,
જળ નદીનું એ નામાચરણ હોય છે.
શબ્દમાં પંડિતો સાવ ભૂલા પડ્યાં,
ભાવને ક્યાં કશું વ્યાકરણ હોય છે.
*ભરત ભટ્ટ*
No comments:
Post a Comment