ગઝલ

બદલતી દ્રષ્ટિ

કુસ્તીમાં જ લોકોને રહેવું છે.
અંતરપટનું ક્યાં કંઈ કહેવું છે.

નથી ગમતું એટલે કહેવાનું છે,
કાદવમાં કમળ જેમ રહેવું છે.

ભૂલોની પરંપરા જ ખોજવાની,
દ્રષ્ટિના રંગ બદલે સહેવું છે.

ડહોળ ક્યાં બેસે   છે ઝરણાંનો,
પારદર્શક વિસ્મયથી વહેવું છે.

છે કટારી હાથમાં નજીક એ,
ને આપણા બનવા એક થવું છે.

કુદરત વરસે છે આભ ઉપરથી,
નદી બની સામે પાર જવું છે.

                           નિશા હડીયલ