પડછાયાને દીપ ધરુંં છું ,
અંધારાને પ્રિત કરું છું .
કરવાને પૂજા સરસ્વતિની ,
શબ્દોમાં સંગીત ભરું છું .
મેળવવા સુખ જગનાં સઘળાં ,
રોજ જન્મું છું ને રોજ મરું છું .
ક્યારેક વસંત બનું , તો કદિ ,
ઉપવનનું પર્ણ થઇ ખરું છું .
બીક નથી રાખી જીવનમાં ,
ઊંડા પાણીમાં હું તરું છું .
કરવા લીલું આ હૈયાને ,
ઝરણું થઇને રોજ ઝરું છું .
પામ્યો નહિ કશું તોયે પણ 'જશ' ,
આજ સમયની સંગ સરું છું .
જશુ પટેલ
૩૦-૦૪-૨૦૧૭
યુ.એસ.એ.
No comments:
Post a Comment