અછાંદસ

આજે એને વેંટિલેટર પર લીધો સવારે ,
ખૂબ કપરો સમય હતો ..
જીવન ને મરણની લડાઈ ચાલી..
લાગ્યું બધું થાય છે ખાલી.
ડોકટરો આશા આપતા રહયા..શ્વાસ ને વિશ્વાસ અમે ઝાલતા રહ્યા .
જીવન દોરી સંચાર. લગાતાર..
પણ વિધાતા નો પાસો અચાનક પલટાયો.. કડવું સત્ય સામે આવ્યું
કઈ જ નજરે ન આવ્યું..
બસ એણે  વેન્ટિલેટર પર
મૂક્યા હતા શ્વાસ ને સંબંધ..
શ્વાસ છૂટી ગયા ..
સંબંધ આજે પણ વેન્ટિલેટર પર છે , મરવાને વાંકે જીવતા
રાહ જુએ છે મુક્તિની ,મોક્ષની  પ્રતિપળ ..
અછાંદસ કાવ્ય
દીપ્તિ બુચ
' મોક્ષ' 20 / 11/ 17