Sunday 26 November 2017

ગઝલ

ગઝલ – આવડી જાય છે.

નાળથી જે કપાઈ લડી જાય  છે ;
શ્વાસ લેતા પછી આવડી જાય છે .

સાથ તું હોય  છે એટલે  આ  પવન ;
ભીંતની પીઠને  થાબડી  જાય છે .

બાળપણ જાળવી ના શકાયું  કદી ;
બહાર ખોવાય ભીતર જડી જાય છે.

લક્ષ્મી દ્વારે ઉભી , મોં ન ધોવા જતાં ;
કાળની શુભ મંગળ  ઘડી   જાય  છે.

ફૂલ ઝાકળ    સરીખો  અનુબંધ  છે ;
કે  મળો  ત્યાં તો  છુટા પડી જાય  છે .

દિલીપ વી ઘાસવાલા

No comments:

Post a Comment