" યાદ"
તારી
યાદોની ચાદર
ઓઢીને બેઠી
ખાલી ઓરડામાં
સાવ ખાલીખમ
તને શોધતી
પણ
હવે લાગે છે કે
તું નહીં જ મળે
તારા શબ્દો
માંથી પણ
હું ભૂંસાઈ
છતાં
નળિયાના
એક છિદ્રમાંથી
આવતા પ્રકાશના
કિરણ જેવી
એક આભાસી અહેસાસ ઊંડે ઊંડે
કે ઉઘડતો જશે
એક ચહેરો સ્મરણમાં
જ્યારે
સમય સરકતા
ઇશ આવશે
બસ
બેઠી છું મરણની રાહે
ખાલી ઓરડે
દીપ્તિ બુચ
મુંબઇ
No comments:
Post a Comment