ગઝલ

લે, આ મારી જાત ઓઢાડું તને,
સાહેબા! શી રીતે સંતાડું તને.

તું ભલે દિલમાં રહે કે આંખમાં,
ક્યાંય પણ નીચો નહિ પાડું તને.

કાંઈ પણ બોલ્યા વગર જોયા કરું,
મૌનની મસ્તીથી રંજાડું તને.

તું નહીં સમજી શકે તારી મહેક,
લાવ કોઈ ફૂલ સુંઘાડું તને.

કોક દિ' એકાંતમાં ખપ લાગશે,
આવ મારી યાદ વળગાડું તને.

હુબહુ તારી જ લખવી છે ગઝલ,
તક મળે તો સામે બેસાડું તને.

તેં નિકટથી ચંદ્ર જોયો છે કદી?
આયનો લઇ આવ દેખાડું તને.

ઘર સુધી તું આવવાની જીદ ન કર,
ઘર નથી, નહીતર હું ના પાડું તને?

તું ખલીલ આકાશને તાક્યા ન કર,
ચાલ છત પર ચંદ્ર દેખાડું તને

   ✒ખલીલ ધનતેજવી