લઘુ કાવ્યો
(૧)
હું જ્યારે જ્યારે
અભિવ્યક્ત કરું છું
મારી અભિવ્યક્તિને
તુજ સમક્ષ
ત્યારે સુંદરતા મારી
ચોપાસ વળગી રહે છે
કહે છે ...
હા ! તું સુંદર છે
અસ્મિતા
(૨)
અભિવ્યક્તિને
અભિવ્યક્ત કરવાની
જરૂર પડે છે
જયારે જયારે
એકલતાને પ્રસવ
પીડા ઉપડે છે .
અસ્મિતા
(૩)
ચેહરા પર લીપાઈ
જાય છે ભાવ
આંખોની લિપિના
પણ મન ટપાર્યા
કરે બસ હવે !
અસ્મિતા
(૪)
પવનપાવડી પેહરી
વસંત કેવો આવી
પોંહચ્યો
હવે ,
સ્મરણોનાં મોરનો
રોજ
થનગનાટ.
અસ્મિતા
(૫)
પ્રેમ અને ધૃણા
જીવનના કિનારા
બે
નદી બિચારી
કિનારા લઇ દોડે
જીવનપર્યંત
અસ્મિતા
(૬)
મન છે
આરોહ અવરોહ
ચાલ્યા કરે છે
વિચારોની પૃષ્ઠભૂમિ પર
તો ય
સંબંધોની રંગોળી
પૂર્યા કરું છું
માનવ મેહરામણમાં
અસ્મિતા
(૭)
પાંખો છે
ફેલાવી દો ગગન સુધી
કંડારી દો
શબ્દ્શીલ્પ ને
કવિતાના રંગમાં
પછી રોજ
સ્નેહનું ઝાકળ
ઝરમર ઝરમર ...
અસ્મિતા
No comments:
Post a Comment