એ વીતેલ સમય....!
વાત કહી ના જાય,
મનની વાત સહી ય ના જાય.
રાત-દિવસ પૂરા અંતરમાં,
મુજથી ના કપાય જોજન....
આજ એ નાનકડી શેરીએ,
સમયનું તોરણ પહેરયુ હો જાણે?
લાગ્યુ એવુ આ ડેલી જોયને,
મારી આ ભીની પાંપણે
પોતીકુ દલડુ ફરયુ, અજાણે.
જાણે કંઠ રુંધાયો ને મુંઝાયો ?
ઘૂંટી ઘૂંટીને જયારે આવ્યો,
આંખોના એ સાગરે,
જીવનની એ ઝાંખી થઇ,
ઝાંખીમાં હુ કયાંક પરખાયો.
આજ મુજમાં થયો હું પ્રજવળ,
જે સમયમાં થયો તો અટવળ!
ના પાંમુ એ સમય ફરી....
પણ આજને ફરી કરુ હું ઊજવળ....
પલ્લુ
No comments:
Post a Comment