મોતનું કાવ્ય ભાગ-૭
##જાય છે##
આંખ સામે ધરામાં ભળી જાય છે,
જિંદગી રેત થઈને સરી જાય છે.
સાથ ચાલે સદા હાથ પકડી એ પણ ,
અંતમાં દાગ દઈને ફરી જાય છે.
છેતરી જાય છે જિંદગી; એ પછી,
મોતની મેજબાની મળી જાય છે.
એક આ ફુલ માટે તરસતો હતો,
હારના આજ ઢગલા વળી જાય છે.
પાપ છે કેટલા નામ પર ક્યાં ખબર !
બેસણે સૌ હિસાબો કરી જાય છે.
-સંદિપ ભાટીયા"કવિ"
No comments:
Post a Comment