આખું પડખું રોકીને બેઠું હૈયું,
ગરીબડી બાયના કાખમાં રમતું, નાગડું જાણે એક છૈયું......
.....૦ આખું પડખું રોકીને બેઠું હૈયું,
હાંફતું હંફાવતું, રોતું રોવરાવતું, પરવા શી એને બીજી હોયે ?
રીસાતું રીસાતું મળતું બધાને તો, પળમાં મનાવતું નહીં કો'એ..!
આમતો, ખજાનો લખલુંટનો લાટ બધો, બજારે ન ઉપજે એનું નૈયું..!!
....૦.આખું પડખું રોકીને બેઠું હૈયું,
રોકડ હિસાબમાં માનતું નથી ને, ઉધારીમાં ખોટ ઘણી ખાય.
રોજનો મેળ એના રોજમેળે કેમ ? એના ખોબામાં કેટલું'ક સમાય ?
ઓશિયાળું બનતું એ વરસને આખરે, ભૂલે એ પાક્કું સરવૈયું.
.....૦..આખું પડખું રોકીને બેઠું હૈયું.
ક્ષણમાં ઠેંસ લઈ ફુદરડી ફરતું રહે ને, ઘડીમાં ઠોકર ખાઈ જાય.
ઘડી બે ઘડીમાં દરિયો બની બેસે ને, પળમાં ડઘાઈ એ જાય.
પકડ્યું પકડાય નહીં, વાત એની થાય નહી, મરકટ બચ્ચું ખેલૈયું.
.....૦આખું પડખું રોકીને બેઠું હૈયું.
ગોપાલકુમાર જે.ધકાણ
No comments:
Post a Comment